Olé Olé, #TwitterHelpt is op de tv

Gepubliceerd: 10 november 2022

Wat een rollercoaster de afgelopen 2 dagen. Wow! #TwitterHelpt op de tv. Ongeveer drie weken geleden werd ik gebeld door een televisieprogramma. Ze wilde aandacht besteden aan ons burger initiatief #TwitterHelpt. Ik natuurlijk helemaal blij want als je droom is om een landelijk netwerk op te zetten waarbij mensen elkaar helpen in nood, dan is aandacht van de media welkom. Je bereikt veel meer mensen in veel minder tijd. We hadden een goed gesprek aan de telefoon. Ik vertelde hoe ik begonnen was 22 september 2022 met een gedachte. Een gedachte naar aanleiding van een bericht van iemand op Twitter die in pure frustratie een tweet de ether in slingerde met de strekking van de hashtag #ikredhetnietmeer. Zoals heel veel andere mensen ook deden toen de gas prijzen begonnen te stijgen. Met angst en beven zagen mensen hun maandelijkse energie rekening explosief stijgen. Tot mijn grote verbazing zag ik dat er van alle kanten hulp werd aangeboden. De één zei 'ik kom wel een tas boodschappen brengen' de ander 'stuur maar een tikkie' maar ook 'je kan altijd mee eten hoor'. Hartverwarmend om te zien.
Maar de realiteit is als je in het Limburg woont en je krijgt een tas boodschappen aangeboden door iemand in Groningen dan is dat wel hartverwarmend maar niet haalbaar. Maar er waren reacties met hulpaanbod te over. Terwijl ik de reacties zat te lezen had ik een zogenaamd AHA momentje. 
Zelfs ik heb die weleens maar niet voor 12 uur 's morgens. 
Ineens bedacht ik me dat het zou kunnen werken, mensen die elkaar helpen door ze op basis van locatie aan elkaar te verbinden.Het plaatje in mijn hoofd maar vooral in mijn hart wel zichtbaar, bijna tastbaar. Hoe mooi zou het zijn als deze persoon iemand in haar omgeving had gehad om bij aan te kunnen kloppen, dan was ze direct geholpen, in ieder geval voor een dag of een paar dagen.
Dat geeft dan weer tijd om over oplossingen na te denken.
Diezelfde avond nog knalde ik er een knullige website uit, die vanaf morgen gelukkig vervangen is door een geweldige nieuwe website maar daarover later meer. Het idee waar ik mee aan de slag wilde gaan was om mensen te verzamelen op één plek ( de website) die daar hun hulp aanbod op konden laten zetten, de vier cijfers van hun postcode en een manier om met ze in contact te komen als iemand hulp nodig had.#TwitterHelpt was geboren en het was een zeer snelle bevalling kan ik je verzekeren. Tweeten tot ik kramp in mijn vingers had, dagen, weken. Mensen vragen zich aan te sluiten. De lijst werd steeds langer met postcodes. Na het hele verhaal en het idee achter #TwitterHelpt enthousiast te hebben verteld tegen de journalist wilde ik natuurlijk graag weten hoe zij dat voor zich zagen. De grote lijnen waren, ze wilde een interview met mij hier thuis, ze wilde graag mensen in actie zien, dus bijvoorbeeld onze geweldige chefkok ( en dat is hij echt) die de lekkerste maaltijden kookt voor mensen en ze invriest en opstuurt als iemand het nodig heeft. Oké, dat moest te regelen zijn. Maar ze wilde ook graag mensen zien die de hulppakketten met voedsel ontvangen en daar was ik op tegen. 
Stel je voor dat je hulp moet vragen aan een wildvreemde omdat je geen geld meer hebt om te eten, dat is al moeilijk genoeg. Maar dat je dan ook nog met je gezicht op een camera zou moeten verschijnen is iets waar ik wat op tegen had. Tenzij iemand specifiek aan zou geven daar geen bezwaar tegen te hebben. Tja, dan werd het wel moeilijk, ze zouden nog terug bellen. Tot op de dag van vandaag moeten ze nog steeds bellen als je begrijpt wat ik bedoel. Later werd ik nog een keer gebeld door een programma, zelfde verzoek. Weer zou ik teruggebeld worden, je raad het al denk ik...
Tot eergisteren in de ochtend ik werd gebeld door de omroep Ongehoord Nederland. Wat een toffe mensen zijn dat en het mooiste vond ik de integere houding waarmee zij zich opstelden naar de mensen toe die in de problemen zaten. Niet in beeld? Geen probleem, blurren, geen probleem. Ze konden zich volledig verplaatsen in het gevoel van deze mensen. Dan heb je klasse wat mij betreft en ben je niet uit op goedkope emo televisie. Deze keer was het bullseye en gisteren om 09.00 stond Martina voor de deur. Een heerlijk mens met het hart op de juiste plek, daar hou ik van. Genuanceerd, respectvol en vooral betrokken bij de onderwerpen die ze oppakt. We hadden een heel gezellig gesprek en ondertussen kwamen de geluidsman en cameraman ook aan. Televisie, de maakbare wereld noem ik het maar in dit geval wel zonder manipulatie, open, eerlijk en oprecht vooral. Ik heb er van genoten. Om 11.30 reden ze hier weer weg, een shot van dit, een shot van dat, even dit opnieuw en nog een keer opnieuw. Vooral toen ik met de tas boodschappen de poort in liep naar de persoon die het zou ontvangen, mijn hemel die tas was loodzwaar. Kan het nog een keer over riep Elja, ja natuurlijk joh, geen probleem. Na 3 keer zei ik dat als het nu nog een keer over moest ik wel achter de camera ging staan en hij die tas maar moest dragen hahaha. Zij gingen op weg naar Dimitri onze kok en ik ging verder met je raad het al, #TwitterHelpt.
Vandaag was dan het resultaat op televisie and it was AWESOME ! Wat hadden ze er een mooi item van gemaakt. Ik ben ze dankbaar dat ze ons initiatief onder de aandacht hebben gebracht van kijkers van Ongehoord Nederland. Vandaag dus weer kramp in mijn vingers maar met een brede smile op mijn gezicht want ik ben de hele dag al aan het reageren op de positieve reacties die we gehad hebben op de uitzending. Mensen die zich aanmelden, mensen die een donatie willen doen of gewoon hun steun uitspreken voor #TwitterHelpt. Wat ben ik een gelukkig en dankbaar mens voor dit alles. Weer een stapje dichterbij mijn droom, een wereld waarin mensen elkaar weer als mensen gaan zien onder de noemer, door mensen voor mensen !

 

Meer blogs