Dwarsliggers
Ik weet niet eens meer hoe vaak ik in mijn leven zo genoemd ben. Vroeger op school als klein meisje al. Alle meisjes moesten pannenlappen leren breien 🤭 Tja, in mijn 'jeugd' ging dat nog zo. Maar ik wilde dat niet, ik vertikte het, ik ging toch zeker niet van die suffe pannenlappen zitten breien zeg 🤪 Dwarsligger, eigenwijs, eigengereid. Ik heb alles wel voorbij horen komen. Ook later, in mijn volwassen leven heb ik die woorden meer dan eens voorbij horen komen. Zo kon mijn moeder het nooit hebben dat ik geen ontzag had voor mensen die van koninklijken bloede waren, of voor bijvoorbeeld religieuze leiders. Zij vond dat heel vervelend, ik was maar lastig, een dwarsligger. Wilde me niet conformeren aan, lopen op gebaande paden, leven volgens het boekje. Had geen respect voor mensen alleen gebaseerd op status of titel. Wel respect voor mensen die authentiek waren en hoe ze zich in de wereld staande hielden. De ‘what you see is what you get’ mentaliteit. Dat zijn mijn mensen waarbij ik me thuis voel.
Een paar weken geleden zat ik in het panel van een televisie-uitzending. Stiekem moet ik er nog steeds om gniffelen als ik naar het filmpje kijk. De presentator vraagt mij hoe #TwitterHelpt begonnen is en waarom. Mijn antwoord was dat ik mensen 'te eten wilde geven' die in september 2022 onder invloed van de sterk gestegen gestegen energieprijzen geen geld genoeg overhielden om te eten. Mijn gezichtsuitdrukking nadat ik die zin uitspreek dat is precies wie ik ben en hoe ik in het leven sta. Ik wilde het doen dus ik deed het gewoon, zo simpel was het. Zoals ik dat altijd doe, mijn hele leven lang al. Geen mitsen en maren, maar gewoon doen. Nu, anderhalf jaar later leven we in een wereld waar ieder woord, ieder beeld, iedere actie in twijfel getrokken kan worden. Een wereld waarin mensen meer en meer van zichzelf verwijdert raken, meer en meer niet meer vanuit hun eigen authenticiteit leven maar zich alleen nog maar voegen naar 'gebaande paden' Want je daarbuiten begeven wordt niet meer getolereerd.
In anderhalf jaar heeft onze stichting Twitterhelpt een behoorlijke groei doorgemaakt. In 2022 begonnen met 150 euro in mijn zak en een vriezer vol met diepvriesmaaltijden van Henri om mensen te eten te geven, inmiddels zijn we uitgegroeid tot een stichting met 8 mensen. Het mooie van authentiek zijn, de ‘what you see is what you get’ mentaliteit, het weigeren ‘wollig te praten over armoede met veel grote woorden maar geen resultaten en meters dikke rapporten schrijven, maar het daadwerkelijk aanpakken heeft tot mooie resultaten geleid voor ons. Bijna 1000 mensen hebben we in 2023 te eten geven die in de knel zaten en dat voor 8-10 dagen per maand en dat is een geweldig resultaat voor een team met 8 mensen. Zoeken naar de juiste balans, goed zijn maar niet gek, maar altijd helpen zonder vooroordeel naar de ander, rechtvaardig en transparant zijn. Het zijn de kernwaardes waarop #Twitterhelpt gebaseerd is. Dwarsliggers, doordouwers, bruggenbouwers zijn we stuk voor stuk binnen #Twitterhelpt. Natuurlijk blijven er altijd anderen die oordelen over jou als individu, als team, als stichting. Maar dat is niet belangrijk. Belangrijk is hoe jij leven vormgeeft. Dat is wat telt. De rest is niet meer dan ruis op de lijn. Dat vond ik al toen ik 6 jaar was en dat vind ik nog steeds. Jouw leven is van jou en van niemand anders. Leven op je eigen-wijze, authentiek zijn, heb respect voor elkaars zienswijze en geef de ander de vrijheid geven om die na te streven zolang het jou of je medemens benadeelt. Het resultaat van op zo'n manier in het leven staan betaalt zichzelf altijd uit op een positieve manier waar niet alleen jij van profiteert maar ook je medemens. Stel je eens voor wat het effect zou zijn op de maatschappij als we als collectief zo in het leven zouden staan. Als we eens zouden beginnen met niet de mensheid te willen kneden, dwingen te leven in een keurslijf van allerlei ideologieën en opgelegde regels maar iedereen stimuleren menselijkheid na te streven. Dan komt het uiteindelijk wel goed met de mensheid.
